máis sobre animais: machismo xenuíno

Por que unha antropóloga ocupa tanto tempo en escribir de animáis? A min ter dous cánidos e unha gata lémbrame aos tempos máis antigos da humanidade. Por outra banda, os animais domésticos imitan aos seres humanos e rematan por responder a estímulos simbólicos como cando lles dis "ti es bo" ou "ti es malo".

Non son asidua dos documentais sobre animais que emiten en televisión. Son máis ben asidua aos estudos sobre paleontropoloxía. Á inversa pásalles a algúns/algunhas biólogos/as. E entón nós, os humanistas, chamámoslles sociobiólogos/as. En calquera caso as interseccións son obvias no caso dos animais domésticos.

Estes días pasados observei un comportamento curioso no can que teño. Trátase do seguinte: cando sae da casa dos meus pais, o can deixa unha marca máis alá dos límites estabrecidos pola femia uns intres antes. Cando saen da casa onde eu máis el (con)vivimos, o macho fai o mesmo, tendo outro inmoble como centro. Pero,

-no primeiro caso, o macho di cara onde imos e no segundo caso de onde vimos;

-en ambos os dous casos, o macho procura que a primeira das súas marcas estea máis lonxe que o límite que inicialmente estabrece a femia.

Isto chámase machismo no bo sentido xenuíno. Agora aplicade isto aos machos bípedes implumes ou duplamente sabios. As conclusións son vosas:-)