poema

Tanto me ten que si ou que non.
Todo o meu esforzo foi por ti.
Penso en cousas que sentiría,
se capaz fose de caer
de novo na tea de araña
que está preparada por se
ti caes, para non sufrir.
Porque tes medo e ólese,
dende aquí percíbese ese
olor nauseabundo teu,
a resentimento e dor,
tan fondos, tan dentro de ti.
Porque es ti, e non eu,
que en ningures se atopa en paz.
Eu só espero, non sei canto.
Estou aquí, mais todo ten prazos,
e ti estás esgotando o teu.